In mijn praktijk spreek ik vaak mensen die al besloten hebben uit elkaar te gaan. Maar gelukkig spreek ik ook mensen die daar nog niet zijn. Mensen die nog twijfelen over scheiden of bij elkaar blijven. En zo verstandig zijn geweest om daar tijdig hulp bij te vragen. Dit zijn mooie en dankbare trajecten. Het is namelijk echt de moeite waard om je relatie weer een positieve zet te  geven. Of het in ieder geval serieus te proberen. Aan mij dan de schone taak om met het stel samen boven water te krijgen wat er speelt, hoe hun ruzies eruit  zien en vooral waar de patronen in hun conflicten liggen en welke gevoelens en behoeftes daar dan weer onder liggen. Want die onderliggende emoties en behoeftes daar gaat het uiteindelijk om. En die zijn zo moeilijk om te uiten…. Dat is immers best eng en vooral kwetsbaar.

Dé vraag

Laatst sprak ik een stel dat echt enorm gemotiveerd was om aan de slag te gaan. Dat klinkt positief, maar ze bleken vooral erg gemotiveerd om mij te vertellen wat de ander zo irritant maakte en hoeveel frustratie dat wel niet bracht. En wat ze allemaal anders zouden willen, van de ander dan. De patronen van hun ruziegedrag werden mij op een presenteerblaadje aangereikt. Beiden waren ze goed gebekt, de woorden stroomden, de emoties liepen snel op, er werd vooral veel gesproken en weinig geluisterd. Na twee sessies vroeg ik me af wat ik kon doen om hun patroon te doorbreken en ze echt even te laten voelen en te laten luisteren. Ik besloot dé vraag te stellen. De vraag die ik het liefst aan ieder koppel, dat bij mij aan tafel komt, als allereerste zou willen stellen. Maar die helaas pas kan als de vertrouwensband tussen mij en het koppel goed is. “Kussen jullie nog?”, vroeg ik. Toen was het stil. “Hoe bedoel je?”, kreeg ik meteen terug. “Echt kussen, bedoel ik, doen jullie dat nog? Niet even die snelle scheve kus op de mond als je binnenkomt. Nee, die ene kus die alleen voor je partner is, waarmee je echt even contact maakt. Die in één klap alle frustraties uit je lijf weg kan doen vloeien en er heerlijke andere gevoelens voor laat terugkomen. Zoenen, tongen, hoe jullie het willen noemen. Doen jullie dat nog?” Toen was het weer stil. En het hele gesprek draaide.

Als het kussen stopt

In mijn ervaring is er geen vraag zo treffend als deze als het over liefde en relaties gaat. Kussen is tenslotte het begin van elke relatie. Maar helaas ook het einde als het stopt. Dat is toch interessant? Want laten we eerlijk zijn, kussen is helemaal niet ingewikkeld of een grote moeite of vervelend. Ik ken eigenlijk niemand die niet van kussen houdt. Maar ik ken wel heel veel mensen die ermee zijn gestopt, met hun partner. En als je er over doorvraagt hoe dat nou gekomen is, dan is het er meestal zomaar opeens ingeslopen. Opeens was het er niet meer. Vrouw was moe, man was druk met werk, vrouw wilde rust na een super drukke dag met de kinderen, man wilde geen afwijzing meer. Ga zo maar door. En weg is ineens een van de belangrijkste verbindingen ….Herkenbaar?

Goed voornemen

Is het beste voornemen van 2021 niet om ‘gewoon’ weer te gaan kussen? (Met je partner dan he… ). Het is volgens mij de beste remedie op elke ruzie. En als dat kussen gestopt is en opnieuw beginnen niet zo ‘gewoon’ meer voelt en eerder voelt als een enorme opgave, stuur mij dan een berichtje. Ik help graag.